XIX-wieczny klasycystyczny dwór z oficyną w Biskupicach Melsztyńskich.
Był siedzibą zarządcy folwarku należącego do Lanckorońskich. Dziś jest własnością prywatną.

XIX-wieczny dwór w Biskupicach Melsztyńskich

Rynek w Czchowie. Rynek otoczony jest domami z podcieniami. W centralnej jego części znajduje się zabytkowa figura św. Jana Nepomucena oraz lew romański u stóp rzeźby Św. Floriana.

Gotycki kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Czchowie. Kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Czchowie jest kościołem orientowanym, tzn. ustawionym na wschód. Wzniesiony został w 1346 roku w stylu gotyckim, na planie podłużnym z szeroką prostokątną nawą i węższym prezbiterium. Powiększony około  1430 roku, a w 1841 roku rozbudowany o neogotycką fasadę.

Najcenniejsze zabytki kościoła:

  • Gotycka polichromia ścienna należąca do najstarszych i najcenniejszych zabytków dawnego malarstwa, powstała w latach 1368 – 1380. Najprawdopodobniej jest dowodem wdzięczności czchowskiego rycerza Jędrzeja, za pozwolenie papieża Innocentego VI na odbycie pielgrzymki do Rzymu i Jerozolimy.
  • Elementy romańskie – obecny kościół stoi na miejscu kościoła romańskiego z XII wieku, w całości murowanego. Przypisuje się, ze jego fundatorem mógł być Kazimierz Sprawiedliwy. Do dziś zachowały się: luźne ciosy kamienne użyte wtórnie przy budowie gotyckich szkarp od strony prezbiterium, fragmenty gzymsu romańskiego wmurowanego we wschodnią ścianę obecnego prezbiterium, dwie rzeźby kamienne, w tym lew romański znajdujący się na rynku u stóp figury św. Floriana.
  • Gotyckie portale przy wejściu głównym i południowym ostrołukowe, a przy wejściu z prezbiterium do zakrystii prostokątny.
  • Sklepienie krzyżowo-żebrowe w prezbiterium wraz ze wspornikami sklepiennymi w kształcie maszkaronów. Cztery z nich występują w formie geometrycznej, a dwa przedstawiają twarze, z których jedna posiada ośle uszy i wyraz spokoju, druga jest z otwartymi ustami i wyraża bunt i złość. Żebra sklepienne połączone są zwornikiem łączącym je w jednym punkcie.
  • Gotyckie tabernakulum ścienne umiejscowione na ścianie wschodniej w prezbiterium, w kształcie stojącego prostokąta.
  • Gotycka chrzcielnica z 1506 roku w kształcie kielicha z drewnianą (późniejszą) przykrywą.
  • Dwa XVII-wieczne krucyfiksy, jeden w zakrystii, a drugi w kruchcie.
  • Renesansowe nagrobki na granicy prezbiterium i nawy. Z lewej strony znajduje się nagrobek z II połowy XVI wieku, Kaspra Wielogłowskiego, wykonany prawdopodobnie przez Hieronima Canavesiego, z czerwonego marmuru i piaskowca. Mężczyzna przedstawiony jest w zbroi z buzdyganem (maczugą o kulistej głowicy) i mieczem. Powyżej nagrobka umiejscowiona jest tablica z wierszem nagrobnym w języku staropolskim (uznawanym za najstarszy w języku polskim). Drugi, również XVI-wieczny pomnik nagrobny Magdaleny z Koczmerowskich Wielogłowskiej wykonany został z piaskowca. Przedstawia kobietę w długiej sukni i chuście na głowie, z książką w ręku.  Wielogłowscy herbu Stary Koń przeznaczali znaczne sumy pieniężne na kościół i byli dziedzicami Jurkowa oraz części Drużkowa.
  • Barokowa ambona z XVIII wieku.
  • Boczne ołtarze, wykonane na początku XX wieku w stylu tyrolskim. W ołtarzu z lewej strony znajduje się rzeźba Najświętszego Serca Pana Jezusa, a z prawej rzeźba Matki Bożej Bolesnej – „Pieta” – wykonana przez anonimowego artystę w XV wieku.
  • Epitafium z marmurowej prostokątnej płyty z portretem, księdza Ludwika Świderskiego, proboszcza czchowskiego zmarłego w 1811 roku.
  • Kaplica pod wezwaniem św. Józefa w stylu barokowym, nakryta kopułą. Wewnątrz znajduje się obraz Madonny z Dzieciątkiem z XVII wieku, wzorowany na ikonie Matki Boskiej Śnieżnej z kościoła Santa Maria Maggiore w Rzymie.
  • Sklepienie krzyżowe ze zwornikiem w kruchcie kościoła, na którym jest pieczęć w formie kościoła z wieżyczką.
  • Kropielnica z XVI wieku.
  • drzwi do bocznej kaplicy, pochodzące prawdopodobnie z zamku czchowskiego, wykonane z żelaznej kutej blachy, jednoskrzydłowe, podzielone na kwadratowe pola za pomocą listew przybitych gwoździkami o rozetowych główkach.

Zamek w Czchowie z XIII wieku wraz ze szlakiem militarno-historycznym.

Szczegóły: http://moksir.czchow.pl/zamek-w-czchowie/historia/

XVIII-wieczny kościółek św. Anny z przylegającym do niego starym cmentarzem w Czchowie.

Cmentarz wojskowy nr 297 w Czchowie. Cmentarz znajduje się wewnątrz cmentarza komunalnego, na którym spoczywają polegli podczas I wojny światowej żołnierze armii austriackiej i rosyjskiej.

Obraz Pana Jezusa Miłosiernego pochodzący najprawdopodobniej z 1670 roku, obecnie umiejscowiony w kościele pomocniczym parafii Czchów na Kozieńcu.

Obok kościoła z prawej strony, stoi Diecezjalny Dom Formacji Misyjnej im. ks. Jana Czuby, natomiast z lewej mała kapliczka. Tu właśnie po raz pierwszy odnaleziony został obraz Pana Jezusa Miłosiernego. Nikt nie wie, w jaki sposób znalazł się w przydrożnej kapliczce. Obraz przedstawia Pana Jezusa dźwigającego krzyż, w koronie cierniowej, ze sznurem na szyi. W twarzy i oczach Chrystusa z Kozieńca odczytać można dobroć, miłość i przede wszystkim miłosierdzie. Wraz z rozwojem kultu Pana Jezusa Miłosiernego na Kozieńcu, w 1946 roku rozpoczęto budowę większej kaplicy, dzisiaj stanowiącej przedsionek kościoła, którego konsekracja odbyła się w 2004 roku. Obecnie obraz znajduje się w centralnym miejscu ściany ołtarzowej.

Kościół p.w. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Domosławicach. Został wybudowany pod koniec XVIII wieku. Do budowy kościoła użyto kamienia i cegieł z XIII-wiecznego, zniszczonego zamku w Melsztynie. Kościół słynie z cudownego obrazu Matki Bożej Domosławickiej Królowej Doliny Dunajca. W jego wnętrzu znajduje się chrzcielnica z 1490 r. z herbem Leliwa, którym posługiwali się Melsztyńscy.

Cmentarz wojenny nr 291 w Domosławicach. Jest fragmentem cmentarza parafialnego, na którym pochowani zostali żołnierze armii austriackiej i rosyjskiej, polegli w czasie I wojny światowej.

Drewniany kościółek w Jurkowie, który najprawdopodobniej istniał już przed 1586 r. Odnowiony, bądź wzniesiony na nowo w XVIII wieku. Wewnątrz znajduje się barokowy ołtarz z XV-wiecznym, renesansowym obrazem Chrystusa upadającego pod krzyżem. Na skrzydłach ołtarza namalowane są wizerunki świętych: Katarzyny i Stanisława Biskupa (awers) oraz Chrystusa Bolejącego i Matki Bożej Bolesnej (rewers).

Dwór Krasuskich w Piaskach-Drużkowie. Zbudowany został w XIX wieku. Od zakończenia I wojny światowej do 2009 r. funkcjonowała w nim szkoła. Do dziś z oryginalnej zabudowy pozostało wejście w formie ganku. Dzisiaj w budynku mieszczą się mieszkania socjalne oraz pomieszczenia przeznaczone na działalność społeczno-kulturalną.

XVIII-wieczny drewniany kościół z sobotami pw. Św. Mikołaja w Tymowej – w jego wnętrzu znajduje się figuralna i ornamentalna polichromia oraz dwa boczne rokokowe ołtarze z XVIII wieku. W głównym ołtarzu umieszczony jest XVIII-wieczny barokowy obraz św. Mikołaja, patrona parafii. W kościele znajduje się także kamienna, barokowa chrzcielnica z XVIII wieku, rokokowa ambona, prospekt organowy z XVIII wieku oraz pochodząca ze zburzonego kościoła w Nowym Wiśniczu barokowa, marmurowa kropielnica z emblematem karmelitów.

Fragmenty polskiego kompleksu dworskiego z dworem szlacheckim i parkiem dworskim, w którym dominującym drzewostanem są wiekowe dęby, lipy, graby i modrzewie. W skład kompleksu wchodzą budynki gospodarcze oraz spichlerz wybudowany na przełomie XIX i XX wieku.

Cmentarz wojskowy nr 298 w Tymowej, na którym znajdują się mogiły żołnierzy armii austro-węgierskiej i rosyjskiej, poległych w czasie I wojny światowej, jest częścią cmentarza parafialnego w Tymowej.

Zamek Tropsztyn w Wytrzyszczce – znany z legendy o inkaskim skarbie. Został wzniesiony dla ochrony kupców wędrujących szlakiem węgierskim. Jego drewniane zabudowania mogły powstać już w XIII wieku, natomiast w 1382 r. odnotowano pierwsze wzmianki o murowanym zamku. Ze względu na niechlubną działalność urzędujących w nim burgrabiów w 1574 r. zamek został zdobyty i zniszczony. Od tamtego czasu pozostawał w ruinie. Na przełomie XX i XXI wieku został odbudowany.

Kościół pw. Św. Michała Archanioła w Złotej – drewniany, barokowy, ufundowany w 1649 r. przez rodzinę Tarłów. W jego wnętrzu znajdują się trzy barokowe, polichromowane i bogato zdobione XVII-wieczne ołtarze. W przedsionku kościoła umieszczona jest zabytkowa chrzcielnica z XVII wieku. Nieopodal drewnianego kościoła został wzniesiony nowy z centralnie umieszczoną mozaikową kopią rzymskiego obrazu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, wewnątrz którego, nad zakrystią, znajduje się muzeum parafialne, które zawiera zbiory zabytkowych szat i naczyń liturgicznych.